Ziezo: de twee voorste banden van de bus zijn vervangen. In de ene was een groot gat, maar blijkbaar was de andere ook dringend aan vervanging toe. Ondertussen weet ik dat reserveband ‘roue de secours’ is in het Frans. En dat de kabel om mijn reserveband te laten zakken, helemaal verroest is. Wellicht zullen er nog kosten komen, we zien wel. Op een of andere manier begin ik veel relaxter in het leven te staan en leef ik meer van dag tot dag. Frans, Ann en nu Ward hebben me hier veel over geleerd.
Ik heb al twee vrouwen (bijna) ontmoet die reizen met paard en kar (ze waren steeds nét weg). Dan lijkt een bus me heel luxueus.

Het reizen brengt me inspiratie om de bus verder vorm te geven. Ik ben een ruilhoekje aan het maken, twee plankjes voor boeken en kaarten en één plank voor poppenspel.
Ik probeer alles te maken met oude materialen. Een vrouw uit de buurt schenkt me heel wat dingen, mensen willen echt helpen.

Het plan is om langs te gaan bij scholen. In de buurt is er een Montessori school, daar ben ik heel nieuwsgierig naar. Volgens mij past het idee van de bus hier heel goed bij.
Maar eerst bereid ik me voor op de vertelnamiddag en een rommelmarkt.